Avontuur & Architectuur
Atelier – Onderwijs – Engagement – Publicaties
________________________________________________
Verbeelding is belangrijker dan kennis
(Albert Einstein)
Kunstkenners in de ogen van Walt Disney en James Ensor
“Gezegd kan worden dat Hagemans stijl een zoektocht is naar de integratie en synthese van de ‘klassieke’ Europese traditie met de ‘moderne kunst’; naar de illusie van een driedimensionale werkelijkheid, gevangen op een plat vlak in samengang met de ‘eigen’ schoonheid van vormen en kleuren. In dit werk is ook zichtbaar dat Hageman Aziatische met Europese elementen verweeft, waarmee zijn werk een ontmoetingsplaats is tussen oost en west.
Zijn streven naar synthese van klassieke, met moderne, met oosterse invloeden resulteert in de plaatsing van klassieke waarden in eigentijds licht.”
Doreanne Donders, historica
De Europese traditie zet in op de illusie van een ruimtelijke werkelijkheid op een plat vlak, dit met behulp van licht-schaduw (kleur is ondergeschikt aan toonwaarden), stofuitdrukking, anatomisch correcte vormweergave, dieptewerking door vormen van perspectief en compositiemethoden als ordonnantie.
Azië zoekt het juist achter de visuele waarneming in het innerlijk visionaire: de verbeelding van poëzie of van mystieke diepten, de autonome esthetiek van vorm en kleur, de verbinding met kalligrafie en handschrift, symboliek en sublimatie.
Interessant om samen te brengen.
_________________________
.
________________________________
Atelier Pelsterstraat
Begin tachtiger jaren volgt een terugkeer naar de Europese schilderkunstige traditie van ‘strijklicht gevangen in olieverf’. Maar het idee van de synthese blijft, dus is het de vraag: hoe meng je de oude met de moderne schilderkunst?
Het erotisch landschap
De anatomische les -/- Erotische landschappen
De tekeningen van het grillige vulkanische landschap van Cappadocië worden uitgewerkt in een serie ‘Erotische landschappen’ in traditioneel Europese trant (het landschap is van zichzelf al vervreemdend genoeg).
De seizoenen van Azië
Eeuwige liefde – Ganesha
Nog een andere vraag is: Hoe verbind je oost met west…
Tamarinde – Zonsondergang
Anders gezegd, hoe speel je met culturele identiteiten?
Selfies
Zelfportret als Lord Shiva -/- Zelfportret als Soepschildpad
Met behoud van de eigen identiteit ?
Zodiac
Wellicht door je te verdiepen in sterrenbeelden?
In esoterica? Godsdiensten? Cultuurgeschiedenis? Land- en volkenkunde?
_________________________
Rockin’ Kimono’s
‘Oude’ schilderkunst is de illusie van een driedimensionale ‘werkelijkheid’ op een plat vlak.
‘Moderne’ kunst is de autonomie van vorm en van kleur.
In de serie ‘Rockin’ Kimono’s’ werd de ‘klassieke illusie’ verbonden met autonome toepassingen.
Het twee- met het drie-dimensionale, de figuratie met de abstractie, het ornament met dynamiek.
Grafiek
Verwerkt de tekeningen van Cappadocië niet alleen in schilderijen, ook in etsen.
Maakt voor de ‘Bevrijdingsmanifestatie’ Groningen een zeefdruk: ‘Hommage’ (exposities o.a. Groninger museum en diverse provincie-hoofdsteden), alsmede een ‘Nieuwjaarsprent’ (linosnede) voor de WWK.
Strips
Armadillo
Armadillo is oorspronkelijk opgezet als geïllustreerde partituurbladen voor de componist Sytze Smit, maar is later omgebouwd tot graphic novel.
Het is getekend in vier delen: Gorgo, Harpiya, Sphinx en Sirene, elk deel gaat over een andere verhouding tussen man en vrouw, met het Gilgamesh-epos als verhalend contrapunt en geïllustreerd door verzen.
In elke vrouw zit een godin
Die haar gevoelen draagt
Vruchtbaar, krols van zin
Deels jaagster, schuwe maagd
(Iets wat dubbelzinnig is)…
Gaardenix
Tekent voor het tijdschrift “Muziek & Dans” de satirische strip “De Muze Gaardenix” met de toenmalige minister van Cultuur, Gardeniers-Berendse in de hoofdrol.
Bereist Europa, Turkije en Egypte,
Maar de meest inspirerende plek was Rodellar in de Pyreneeën.
Ontwerpt huisstijl en posters voor het Volkenkundig Museum ‘Gerardus vd Leeuw’ in Groningen
De relatie tussen beeldende kunst en architectuur is weliswaar zo oud als de mensheid, maar is in de na-oorlogse jaren lelijk in de verdrukking geraakt, althans het stadsbeeld is er niet fraaier op geworden.
Om mogelijkheden te verkennen wordt een complete stad ontworpen, ergens in de toekomst gebouwd op eilanden in de Waddenzee:
De beschrijving van de Vrijstaat Rottum.
___________________________________________________
Eilanden en opbouw van Rottum
Rottum is gebouwd door vijf verschillende architectuur-scholen binnen een industriële bouwwijze met gestandariseerde maten, gebaseerd op de Rotse Voet (33 1/3 cm) – wat zowel het metrieke als het 60-tallig stelsel toestaat..
De Postantieke School baseert zich op de gelijkzijdige driehoek, zeshoek en cirkel;
De Harde School gaat uit van vierkanten en rechthoeken;
De Vrije School zet in op parabolen, ellipsen en vrije bochten;
De Gulden School op de Gulden Snede en overigens op vijf- en andere veelhoeken
Antarchis tenslotte is geen school, maar een sociëteit waarin architecten elkaar ontmoeten en in crossovers allerlei mengvormen tot en met bizarre ideeën ontwikkelen.
De Postantieke School: het Centrale Bad en het Plein van de Zuilenheiligen
Een verbindend verhaal dient om de ideeën toegankelijk te maken.
De Harde School: de Grote Markt en het Monument voor de Apocalyps
Daarin maakt de Marokkaanse ontdekkingsreiziger Ibn Battuta – na de apocalyptische ‘Grote Storing’ die de mensheid nagenoeg had uitgeroeid – een avontuurlijke reis naar de onbekende kusten van de Noordzee.
De Vrije School: De Dom en het Hermetenpark
Aangeland in Rottum maakt hij kennis met een gesjeesde architect, Adolf Loose, die de plaatselijke bouwkunst van zure commentaren voorziet.
De Gulden School: het Stadhuis met haar subtropische kassen
Intussen ontmoet Ibn Battuta niets dan moeilijkheden in een vreemde cultuur, waar de gastvrijheid niet in tel is, waar alles om belangen draait en waar voetbalsupporters het geweld niet schuwen.
Antarchis: de Bijstand (diverse dienstverleningen) ontworpen als ruïneveld
Maar dank zij zijn ondernemende Harem en met de steun van een duister Islamitisch genootschap – de Karakoyun – weet hij zich er doorheen te slaan.
___________________________________
.
___________________________________
.
Coördineert in 1984 de openingsmanifestatie rond de nieuwbouw van de Academie Minerva’ met een groot aantal lezingen, toneelvoorstellingen, symposia, tentoonstellingen, plus een koninklijke opening.
Organisatie
Initieert binnen- en buitenschoolse (Postacademiale) leergangen ‘Kunst in Opdracht’ voor Academie Minerva, deels in samenwerking met de Academie v Bouwkunst.
Is vanaf 1986 coordinator van alle deeltijdse opleidingen.
En geeft intussen nog steeds les in modeltekenen en anatomie.
Activist
De Academie Minerva kende zelfbestuur: het bevoegd gezag was de Academieraad, waarin docenten, studenten en personeel zitting hadden, de directie was uitvoerder, en dat werkte allemaal prima. Het bezorgde Minerva zelfs een unieke positie onder de kunstacademies met een tweesporenbeleid: klassiek traditioneel naast modern-experimenteel. Maar zo’n vrijplaats mocht van overheidswege niet duren.
De Frankenstein-constructie
Maakt daarom illustraties voor het pamflet ‘De Frankenstein-constructie’ (auteur D. Kraaijpoel, uitgever Academie Minerva) in het verzet tegen een fusie van de academie met andere H.B.O.-instellingen tot de Rijkshogeschool Groningen.
_______________________________________
.
_______________________________________
Vanaf de jaren 1980 verhardde de tijdgeest. Tot dusver hielden twee maatschappelijke stromingen elkaar min of meer in evenwicht: een idealistische – gedreven door sociale bewogenheid – die streefde naar vrede, tolerantie, maatschappelijk welzijn, het rechtvaardig delen van geld en goederen, naast een materialistische – met egoïsme als uitgangspunt – waarin alle maatschappelijke waarden werden gezien als kostenpost.
De materialistische stroming won de strijd en de samenleving mondde uit in een overdadige, maar kwalitatief arme consumptiemaatschappij, in een spilzieke wegwerpcultuur en in de massale vervuiling van de aardbol inclusief haar atmosfeer.
De culturele gevolgen logen er ook niet om: eerst moesten symfonie-orkesten fuseren, vervolgens kunstvakopleidingen. In 1987 sneuvelde de BKR.
Adviseur
Is vanaf 1986 opnieuw betrokken bij de BBK (voorzitter Frits Linnemann), nu als adviseur en is tevens lid van de Fondsraad van het Fonds Beeldende Kunst, Vormgeving en Bouwkunst. Weet in die functie nog wat brokstukken te redden, waaronder de ‘beroepskostenvergoedingen’ later basisstipendia). En krijgt het samen met Frits voor elkaar dat beoordelingscommissies worden samengesteld op basis van representativiteit (o.a. op demografische gronden). Subsidies spreidden zich vrij redelijk over het land, totdat beiden uit de Fondsraad stapten. Prompt werd het oude coöptatiestelsel weer ingevoerd en vloeiden de meeste gelden naar Amsterdamse kringen.
Is daarnaast lid van de adviescommissie kunstopdrachten Rijksuniversiteit Groningen, en voorzitter van de kunstcommissies ‘nieuwbouw Academie Minerva’ en ‘nieuwbouw Conservatorium’.
Ateliers
Is bestuurslid en vanaf 1986 voorzitter (en onbezoldigd directeur) van de Stichting WWK, en beheert ca 80 ateliers in 7 panden. Steekt een hoop op over bouwzaken en in het bijzonder over al het achterstallig onderhoud wat, samen met de panden, door de gemeente met liefde was overgedragen.
________________________________________
.
_______________________________________
Beleidstukken
Schrijft voor de BBK de nota’s “de Kunstenaar te Appelscha” (m.b.t. regionale geldstromen) en “Inkomenspositie beeldende kunstenaars” (hierop volgt een evaluatie door het ministerie van Cultuur (WVC) in 1988 m.b.t. de geldstromen beeldende kunst); “De kwaliteit van het beleid” n.a.v. diezelfde WVC-evaluatie 1988; (uitg. BBK, een analyse van de effecten van de geldstromen WVC) en de Discussienota “Structuur & avontuur”,over de organisatie van (vooral) het decentrale beeldende kunstbeleid (dit leidt tot studiedagen o.a. te Haarlem, Deventer en Maastricht).
.
Click here to open PDF: Rottum Boek I
Click here to open PDF: Astrologische verjaarskalender
Click here to open PDF: a chapter of Armadillo
.
.
Click here to open video: Cappadocië in 1980